به نام خدایی که هم مهربان هست و هم بخشنده
به نام خدا در روزگاری که مکاتب ساخته ذهن بشر با محوریت انسان (اومانیسم) و اصالت لذت ، و در عین حال انکار اصول فرامادی یعنی وجود خدای واحد ، عدل الهی ، معاد ( وجود جهانی دیگر) ، اصل وحی و نبوت ( به مفهوم رها نکردن انسان از سوی آفریدگارش ) و دیگر آموزه های الهیات و یا فراموشی آنها ، نتیجه ای جز انحرافات اجتماعی در جوامع و اقوام بشر در سراسر زمین نداشته و از طرفی دست و پا زدن انسان معاصر برای خلق مکاتب جدید و یا حتی تلفیق آن با مکاتب الهی و ساختن ادیان نوپدید که همگی رگه هایی از التقاط به همراه دارند؛ در این وضعیت که تنها ارمغان و کارآیی این ادیان و مکاتب برای انسان معاصر یا تخدیر ذهن و تعطیلی فکر ( به بهانه خلسه های عرفانی و سلوک معنوی و اصول مراقبه و ...) است و یا از طرف دیگر افراط در عمل به بعضی آموزه ها که در اساس قادر به پاسخگویی نیازهای فطرت حقیقت جوی انسان نیست . اما با این حال ، در تمام ادیان آسمانی و حتی بشری ، تنها راه سعادت و خوشبختی انسان آخرالزمان با ظهور شخصیت نجات دهنده ای که از والاترین صفات الهی و انسانی برخوردار است و حقیقتا ذخیره خدا روی زمین است ، تحقق خواهد یافت . و تنها زیر سایه او و با مدیریت و مبارزات حق طلبانه و عدالت خواهانه اوست که اجتماع بشری که تشنه عدالت و معنویت ناب می باشد به زندگی در نظام اجتماعی جهان شمول بر مبنای حق ، عدالت ، صمیمیت ، کمال و امنیت دست خواهد یافت . مطابق آموزه های آخرین دین الهی یعنی اسلام ، تنها منجی عالم بشریت و ذخیره خدا روی زمین و حجت حق ، کسی نیست جز : حضرت مهدی موعود (عج) حال این مائیم و مسئولیتی که در قبال حضرت منجی داریم ؛ که در واقع کسب علم و عمل به دستورات مکتب اصیل او یعنی اسلام عزیز است .
نوشته شده توسط :
امین
همینطور می توان افرادی را مشاهده نمود که از تمام این مکاتب دلزده شده و اساسا هرگونه مکتب انسانی و مذهب الهی را انکار می کنند.(لائیسم)
به راستی بشر قرن 21 در یک چنین اوضاع یاس آلود و ناامیدکننده که در نامگذاری عصر خود نیز دچار تردید و نسبی گرایی شده است ، چگونه راه خود را خواهد یافت ؟
قطعا تنها مکتبی قادر به پاسخگویی کامل به نیازها و نگرشهای دنیوی و اخروی بشر است ، که حداقل یک خصیصه را همراه داشته باشد و آن الهی بودن دستورات و آموزه های آن مکتب می باشد تا دچار اشتباهات ویرانگر و مهلک انسانی نگردد .
از آنجا که در طول تاریخ ادیان الهی ، دستورات هر دینی در واقع تکامل یافته دین قبلی بوده است ، لذا می بایست برای انتخاب یک مکتب و آئین و دین ، سراغ آخرین آنها رویم . پرواضح است که آخرین دین الهی ، تنها اسلام است .
نکته فوق زمانی بیشتر جلوه می کند که در بررسی های عمیق علمی و تاریخی به تحریفات عمیق ادیان قبل از اسلام ( یهودیت و مسیحیت ) برمی خوریم . تحریفهای این ادیان به حدی است که قسمت اعظم آموزه های آنها دچار انحرافات کلی و اساسی گشته است ؛ تا حدی که بسیاری از دستورات و معتقدات آنها با اصل آن دین کاملا در تضاد هستند .
[ او را گفتند : چگونه بر هماوردان پیروز گشتى ؟ فرمود : ] کسى را ندیدم جز که مرا بر خود یارى مىداد . [ و اشارت بدین مىفرماید که بیم من در دل او مىافتاد . ] [نهج البلاغه]