به نام خدایی که هم مهربان هست و هم بخشنده
به نام خدا در روزگاری که مکاتب ساخته ذهن بشر با محوریت انسان (اومانیسم) و اصالت لذت ، و در عین حال انکار اصول فرامادی یعنی وجود خدای واحد ، عدل الهی ، معاد ( وجود جهانی دیگر) ، اصل وحی و نبوت ( به مفهوم رها نکردن انسان از سوی آفریدگارش ) و دیگر آموزه های الهیات و یا فراموشی آنها ، نتیجه ای جز انحرافات اجتماعی در جوامع و اقوام بشر در سراسر زمین نداشته و از طرفی دست و پا زدن انسان معاصر برای خلق مکاتب جدید و یا حتی تلفیق آن با مکاتب الهی و ساختن ادیان نوپدید که همگی رگه هایی از التقاط به همراه دارند؛ در این وضعیت که تنها ارمغان و کارآیی این ادیان و مکاتب برای انسان معاصر یا تخدیر ذهن و تعطیلی فکر ( به بهانه خلسه های عرفانی و سلوک معنوی و اصول مراقبه و ...) است و یا از طرف دیگر افراط در عمل به بعضی آموزه ها که در اساس قادر به پاسخگویی نیازهای فطرت حقیقت جوی انسان نیست .
نوشته شده توسط :
امین
[ و ابو جعفر محمد بن على باقر از او ( ع ) حکایت کرد که فرمود : ] دو چیز در زمین مایه أمان از عذاب خدا بود ، یکى از آن دو برداشته شد پس دیگرى را بگیرید و بدان چنگ زنید : امّا امانى که برداشته شد رسول خدا ( ص ) بود . و امّا امانى که مانده است آمرزش خواستن است . خداى تعالى فرماید « و خدا آنان را عذاب نمىکند حالى که تو در میان آنانى و خدا عذابشان نمىکند حالى که آمرزش مىخواهند » [ و این از نیکوتر لطایف معنى را برون آوردن است و ظرافت سخن را آشکار کردن . ] [نهج البلاغه]